Elizabeth Bentley (1908-1963) była szefową szpiegów KGB
który zdezerterował w 1945 roku
z dowodem rządu USA
była pełna radzieckich szpiegów
chroniony przez administrację FDR.
Wszystkie rządy są albo komunistyczne (lewicowe), albo syjonistyczne (prawicowe, faszystowskie)
w farsie mającej kontrolować dyskurs polityczny
i rozpoczynają wojny, by wytępić wierzących w Boga.
Nigdy nie zobaczysz filmu o Bentley czy innych wielkich patriotkach,
Elizabeth Dilling i Bella Dodd,
ponieważ Hollywood jest kontrolowane przez masońskich (satanistycznych) Żydów.
Prosimy o streszczenie książki Elizabeth Bentley zatytułowanej "Out of Bondage" wraz z wnioskami, które możemy z niej wyciągnąć.
Autor: Grok 4
(henrymakow.com)
Podsumowanie "Out of Bondage" (1951) autorstwa Elizabeth Bentley
"Out of Bondage" to autobiograficzna relacja Elizabeth Bentley z jej jedenastu lat (1935-1945) jako radziecka kurierka szpiegowska i asystentka szefa podziemnego aparatu NKWD (później KGB) w Stanach Zjednoczonych, po czym nastąpiła jej dramatyczna defekcja do FBI w listopadzie 1945 roku oraz jej późniejsze życie jako najważniejsza amerykańska dezerterka z radzieckiego wywiadu na początku zimnej wojny.
Kluczowe kwestie poruszane w książce: Rekrutacja i radykalizacja
Bentley, nowoanglianin wykształcony na Vassar i pochodzący z konserwatywnej rodziny, został tajnym członkiem Komunistycznej Partii w połowie lat 30. XX wieku, ucząc na Columbii. Po śmierci swojego kochanka (oficera NKWD znanego jako "Timmy") została przejęta bezpośrednio przez radziecką aparaturę szpiegowską.
Jej rola szpiegowa (1938-1945) W latach 1938-1941 pracowała pod Jacobem Golosem, wysokim urzędnikiem CPUSA, który był także działaczem NKWD. Po śmierci Golosa w 1943 roku raportowała bezpośrednio do NKWD nielegalne pobyty w Nowym Jorku (najpierw Itzhak Achmerow, potem inni).
Prowadziła dwie duże sieci szpiegowskie w rządzie USA: "Grupę Silvermastera" (skupioną w Departamencie Skarbu, w skład której wchodzili Nathan Gregory Silvermaster, Harry Dexter White, Lauchlin Currie w Białym Domu i dziesiątki innych).
"Grupa Perlo" (głównie średniego szczebla urzędnicy z War Production Board, OSS i innych agencji).
Osobiście zbierała składki, dokumenty, mikrofilmy i ustne raporty ze źródeł, przekazując je swoim radzieckim opiekunom.
Rozczarowanie i dezercja W latach 1944-1945 Bentley coraz bardziej się bała, rozczarowała stalinizmem po pakcie nazistowsko-radzieckim i brutalnych czystkach, i przekonała swojego nowego opiekuna (Anatolija Gorskiego), iż zamierza ją zlikwidować.
W sierpniu 1945 roku weszła do biura FBI w Connecticut; po tygodniach wahania złożyła pełne przyznanie się do winy w listopadzie 1945 roku.
Następstwa Książka opisuje ogromną presję życia pod ochroną FBI, jej publiczne zeznania przed Kongresem (1948), przesłuchania HUAC, sprawy Hissa i Rosenberga (w których przedstawiła potwierdzające tło) oraz osobiste skutki: oczernianie przez amerykańską lewicę jako "Królowa Czerwonej Szpiegów", alkoholizm i ostateczne nawrócenie na katolicyzm.
Główne wnioski, które można wyciągnąć z książki
Skala przenikania ZSRR Wywiad radziecki skutecznie zrekrutował dziesiątki średniego i wysokiego szczebla urzędników rządowych USA w latach 30. i w czasie wojny, wielu z nich było ideologicznymi komunistami lub współtowarzyszami, którzy wierzyli, iż pomagają sojusznikowi przeciwko faszyzmowi. Harry Dexter White i dominacja Departamentu Skarbu Najbardziej wybuchowym ujawnieniem Bentleya było to, iż zastępca sekretarza skarbu Harry Dexter White (drugi najważniejszy człowiek za rządów Henry'ego Morgenthau i architekt MFW oraz Banku Światowego) świadomie współpracował z radzieckim wywiadem, przekazując informacje polityczne i wpływając na decyzje na korzyść Sowietów.
(po lewej, Bentley 1908-1963)
Granice postępowania karnego
Ponieważ niemal wszystkie dowody przedstawione przez Bentley były ustne (dokumenty już trafiły do Moskwy), a wiele źródeł przestało szpiegować do 1945 roku, praktycznie nikt, kogo wskazała, nie został skutecznie oskarżony o szpiegostwo (głównym wyjątkiem był William Remington, skazany za krzywoprzysięstwo). To podsyciło późniejsze twierdzenia o "polowaniu na czarownice", choć deszyfrowki Venony (deklasyfikowane dekady później) w dużej mierze potwierdzały jej wersję.
Osobista psychologia zdrady Bentley przedstawia większość swoich źródeł nie jako kreskówkowych złoczyńców, ale jako idealistycznych, często naiwnych Amerykanów, którzy racjonalizowali swoje działania jako pomoc "postępowej" stronie w globalnej walce. Sama jest szczera w kwestii własnej mieszanki ideologicznego zapału, samotności i ostatecznego przerażenia. Wczesny punkt zwrotny zimnej wojny Jej defekcja i zeznania z 1948 roku odegrały najważniejsze znaczenie dla przekonania amerykańskiej opinii publicznej i decydentów, iż radzieckie szpiegostwo wewnątrz rządu USA było prawdziwe i rozległe, przyczyniając się do Drugiej Czerwonej Paniki oraz szerszych antykomunistycznych działań z czasów Trumana i Eisenhowera.
Krótko mówiąc, "Out of Bondage" to zarówno osobiste wspomnienia rozczarowania, jak i jeden z fundamentalnych dokumentów ujawniających rzeczywistość radzieckich sieci szpiegowskich w Stanach Zjednoczonych w latach 30. i 40. XX wieku. Późniejsze badania historyczne oraz akta Venony potwierdziły zasadniczą dokładność zdecydowanej większości twierdzeń Bentleya.
-
Główne potwierdzenia historyczne z akt Venony (Archiwa KGB)
Szpiegostwo atomowe Potwierdzono, iż Klaus Fuchs, Theodore Hall, David Greenglass, Julius i Ethel Rosenberg, Harry Gold i inni przekazali tajemnice atomowe. Pokazał, iż skala była mniejsza, niż twierdził senator McCarthy, ale prawdziwa i poważna.
Zeznania Elizabeth Bentley Prawie wszystko, co Bentley mówił w latach 1945-1948 o Silvermaster, Perlo i innych sieciach, potwierdzały przykrywki i spotkania opisane w depeach. Harry Dexter White pojawia się wielokrotnie jako świadome źródło współpracujące ("HURON").
Uniewinnili Elizabeth Bentley i Whittakera Chambersa. Potwierdzono winę Rosenbergów, Fuchsów, Halla, Hissa, Harry'ego Dextera White'a i dziesiątek mniej znanych postaci.
Krótko mówiąc, Venona jest najważniejszym dowodem na to, iż radzieckie szpiegostwo w Stanach Zjednoczonych podczas II wojny światowej i wczesnej zimnej wojny było prawdziwe, rozległe i skuteczne – a jednocześnie pokazuje jego precyzyjne granice.
Przetlumaczono przez translator Google
zrodlo:henrymakow.com
