Burzliwy w wydarzenia rok 2025 dobiega końca. Wszystko byłoby w porządku, gdyby nie chamskie zachowanie TVP w upadłości, na którą rząd z naszych podatków przeznacza na jej obrzydliwe funkcjonowanie = wrogie wobec NARODU działanie, aby ferment i kłótnie między RODAKAMI nigdy się nie kończyły.
1000 r. Gniezno, symboliczna koronacja Chrobrego.
Tu jest całe wystąpienie Prezydenta Polski KAROLA NAWROCKIEGO. 107 rocznica wybuchu Powstania Wielkopolskiego.
Można też powolutku samemu zapoznać się z treścią tego przemówienia.
Drodzy Rodacy, Bracia z Wielkopolski, szanowne Rodziny Powstańców, drogi Panie Marszałku, Panie Generale, Panowie Ministrowie, Ekscelencjo, Księże Biskupie, Oficerowie Wojska Polskiego, drodzy Państwo!
Nie da się w pełni zrozumieć fenomenu zwycięskiego powstania wielkopolskiego bez świadomości historii tej ziemi, ziemi wielkopolskiej, tego, czym ona jest dla Polaków – a jest przecież w istocie kolebką polskości, jest źródłem, z którego narodziła się cała Rzeczpospolita. Bo to tu, na ziemi wielkopolskiej, tysiąc lat temu wielki król Bolesław Chrobry przyjął koronę – koronę, która jest wciąż z nami w XXI wieku. Koronę, która jest symbolem suwerenności i niepodległości państwa polskiego. Koronę, która jest zwycięskim symbolem Rzeczypospolitej, ale też koronę, która mówi tak dużo o naszej narodowej wspólnocie, wspólnocie otwartej na Zachód, ale gotowej do obrony także zachodniej granicy Rzeczypospolitej, o czym wiedzieli powstańcy wielkopolscy.
Moi kochani, zanim wybuchło zwycięskie powstanie wielkopolskie, to ta ziemia brała udział w najdłuższej wojnie nowoczesnej Europy, przez ponad sto lat znajdując się pod presją imperializmu pruskiego, imperializmu niemieckiego, który stał się jeszcze ostrzejszy po roku 1871 i po powstaniu II Rzeszy Niemieckiej, i za sprawą Ottona von Bismarcka. To wówczas ten imperializm pruski stał się tak bardzo radykalny – przypomnę, iż zbudowany był na ideach liberalnych myślicieli i polityków, którzy pisali w książkach i w słownikach, iż Polacy to Irokezi ze Wschodu, zabierając godność cywilizacyjną Polkom i Polakom. W książkach, w słownikach, w ideach, w działalności politycznej – to bardzo dotykało ziemię wielkopolską. A po roku 1871 agresywny Kulturkampf chciał zabrać nam to, co najważniejsze – naszą kulturę, nasze dziedzictwo narodowe. Na to Wielkopolska odpowiedziała tak pięknie – powołując Towarzystwo Oświaty Ludowej – odpowiedziała swoją pracą, społecznym działaniem, pracą organiczną, pracą u podstaw, dbając o polski język, walcząc o polski Kościół katolicki, a Kościół katolicki walczył także o polskość. Tak Wielkopolska odpowiedziała na agresywny Kulturkampf – pracą, pielęgnowaniem narodowej tożsamości.
Gdy przyszła Komisja Kolonizacyjna i miliard marek niemieckich, żeby zmienić demografię tej ziemi i by Polaków było jak najmniej, Wielkopolanie powołali Bank Ziemski. Znaleźli środki finansowe, aby nie opuszczać ziemi polskiej, którą tak bardzo ukochali. W ten sam sposób odpowiadali też na Hakatę – ciężką pracą organiczną i pielęgnowaniem narodowej tożsamości. A gdy Prusak męczył polskie dzieci w Wielkopolsce, we Wrześni, to Wielkopolanie nie poddali się i dalej najważniejsze były dla nich kultura, dziedzictwo, język polski i wartości, wokół których zbudowana została ta wspólnota.
Można więc powiedzieć, moi drodzy Rodacy, iż przez dziesiątki lat, a choćby przez wiek, mieszkańcy tej ziemi – ziemi wielkopolskiej – czekali na to, aż zabrzmi złoty róg, aby hufce wielkopolskie ruszyły. I ten złoty róg zabrzmiał 27 grudnia 1918 roku – 107 lat temu zabrzmiał na tej ziemi złoty róg w rękach wirtuoza; wirtuoza nie tylko muzyki, ale także wirtuoza polskości, jednego z ojców polskiej niepodległości – Ignacego Jana Paderewskiego. Zabrzmiał złoty róg, a hufce ruszyły do walki o to, co najważniejsze – o Rzeczpospolitą.
I muszę przypomnieć, bo o tym rzadko się mówi – po 11 listopada 1918 roku odradzająca się Rzeczpospolita w tym kształcie, który zaproponowały mocarstwa zachodnie, nie miała możliwości stać się państwem silnym, stać się państwem gotowym do tego, aby sprostać wyzwaniom – bo nie było Górnego Śląska, nie było Pomorza, nie było zasadniczej części Wielkopolski. Po 11 listopada była to Polska w połowie taka, jaką znamy dzisiaj. Niegotowa do tego, aby stać się Rzeczpospolitą przy tak agresywnych sąsiadach.
Mówię to wszystko dlatego, aby przekazać, moi drodzy, iż powstańcy wielkopolscy podjęli swoją walkę w imieniu kolebki polskości, w imieniu swoich ojców, matek, dziadków i pradziadków, którzy przez dziesiątki lat nie poddali się imperializmowi pruskiemu.
Podjęli swoją walkę po to, aby Polska była Polską, bo nie ma Polski bez Wielkopolski i nie ma Wielkopolski bez Polski.
I tylko to wszystko – ten czas wartości, czas walki, przywiązania do tego, co najważniejsze – po nutach złotego rogu mogło uruchomić w sercach mieszkańców Wielkopolski to, co najważniejsze, czyli Polska. Dlatego gotowych był 100 tysięcy ludzi, aby po prowokacji pruskiej i słowach Ignacego Jana Paderewskiego wygrać powstanie wielkopolskie. Dzięki wspaniałej cywilnej władzy tymczasowej, Radzie Ludowej, dzięki wspaniałym dowódcom powstania wielkopolskiego, tym, których oczywiście znamy, jak Stanisław Taczak i Józef Dowbor–Muśnicki, zresztą, drodzy Państwo, jak znany Szef Sztabu Władysław Anders. Ale też dzięki takim dowódcom jak Mieczysław Paluch, którego chciałbym dzisiaj przypomnieć. Dzięki władzy cywilnej, władzy wojskowej, dzięki 100 tysiącom żołnierzy gotowych do walki o polskość i o polską Wielkopolskę udało się zwyciężyć.
Ale jak w każdym powstaniu były też ofiary. Pan Marszałek przytoczył Franciszka Ratajczaka, pierwszą ofiarę powstania wielkopolskiego, ale 2 tysiące 300 ludzi oddało swoją krew, aby Wielkopolska była częścią Polski: Jan Mertka, Antoni Andrzejewski. Nie wszystkie nazwiska dziś znamy, nie wszystkie potrafimy wymienić, ale chcę głośno powiedzieć jako Prezydent Polski: chwała tym wszystkim powstańcom wielkopolskim, którzy oddali swoją krew za to, aby Wielkopolska była Polską, choćby jeżeli nie znamy ich nazwisk. Dziękujemy Wam za to!
Drogi Panie Marszałku, Panie Generale, drodzy Żołnierze, drodzy mieszkańcy Poznania i całej Wielkopolski, drodzy Państwo. Wówczas byli oni, dzisiaj jesteśmy my – Polacy w XXI wieku. Musimy myśleć o naszej narodowej tożsamości i naszym dziedzictwie kulturowym – to nasz obowiązek. Musimy robić wszystko, żeby Polska pozostała Polską opartą na fundamentach, o których przed momentem mówiłem, ale też na tej krwi, która została przelana dla tych fundamentów i dla tego dziedzictwa narodowego. To nasz obowiązek jako wspólnoty narodowej w XXI wieku.
Dzisiaj jesteśmy my i z powstania wielkopolskiego musimy wyczytać to, iż Polacy jako narodowa wspólnota – tak jak Wielkopolanie – muszą przez dziesiątki lat ciężko pracować, bo powstanie wielkopolskie spotyka dwie wspaniałe polskie tradycje – tradycję pozytywistyczną i romantyczną, tradycję ciężkiej pracy i tradycję gotowości do insurekcji i do walki. Musimy być dzisiaj, w XXI wieku, tacy sami jak oni – gotowi do ciężkiej pracy, jeżeli tylko to możliwe, jeżeli tylko nasze bezpieczeństwo nie jest zagrożone. Ale tak, musimy być też gotowi do tego, aby mieć odwagę, gdy przychodzi konflikt bądź wojna. Tego oni nas uczą. Nie możemy porzucić naszej odwagi. Oni byli i pracowici, i odważni, i tego dziś potrzebuje Polska w XXI wieku, i o tym mówi powstanie wielkopolskie.
Bardzo Wam dziękuję, iż jesteście każdego roku tutaj w Poznaniu i pamiętacie o zwycięskim powstaniu wielkopolskim. Dziękuję Panu Marszałkowi za tę uroczystość. Dziękuję, iż tak jak w zeszłym roku będę mógł pójść z Wami w Marszu Powstania Wielkopolskiego. Dziękuję mieszkańcom Poznania i całej Wielkopolski, iż to święto – Narodowy Dzień Zwycięskiego Powstania Wielkopolskiego – jest tak bardzo obywatelskie. Chwała Wam za to.
Dziękuję wszystkim, którzy doprowadzili do tego, iż mamy Narodowy Dzień Pamięci Zwycięskiego Powstania Wielkopolskiego, tym szefom wspaniałych wielkopolskich instytucji, którzy tę inicjatywę podjęli. Dziękuję swojemu poprzednikowi Andrzejowi Dudzie, iż taką decyzję podjął. Z wielką dumą patrzę na Pana Generała, dziękując, iż 2 Skrzydło Lotnictwa będzie miało imię Zwycięskich Powstańców Wielkopolskich – dziękuję, Panie Generale, to tak dużo mówi.
Drodzy Państwo, czytajmy powstanie wielkopolskie takim, jakim było. Czytajmy je w XXI wieku, inspirujmy się Wielkopolską i wspaniałym Poznaniem w całej Polsce, bo dała nam przykład Wielkopolska, jak zwyciężać mamy. Niech żyje Poznań, niech żyje Wielkopolska, niech żyje Polska!
Źródło: https://www.prezydent.pl/aktualnosci 27-12-2025.
Wypada tu zapytać. Kiedy adekwatne służby przystąpią do wykonywania swoich podstawowych obowiązków?
