ANTIROTA

ANTYROTA

Rzucamy ziemię skąd nasz Ród !

W bełkocie obcej mowy

Jakiż my Naród ?!

Jaki Lud

Jaki z nas Szczep Piastowy ?!

I choć nam obcy pluje w twarz

I karki nam przygina…

My zapatrzeni w cudzy blask

Wolimy zapominać

Że Ojców naszych

W cierniowych koronach

Wiedli do nieba

W bydlęcych wagonach…

Rzucamy ziemię skąd nasz Ród

Nikt z chrobrych już nie żyje

A Jaśka Złoty Róg jak pies

Przed pustym domem wyje…

PS

Jeśli ten krwotok nie ustanie

Z naszej c chorągwi biel zostanie…

Widomy kres sprzedanych racji

Haniebny znak kapitulacji !

Złamane drzewce z białą zdradą

Nad rozwaloną barykadą…

Jeśli ten krwotok nie ustanie

Requiem tylko nam zostanie…

Żałobny śpiew nas samym sobą

Kredowa twarz na czarną wodą…

Jeśli ten krwotok nie ustanie

Kto nam zapewni…zmartwychwstanie ?!

OJCZYZNA !

Nie wstydź się wić Polska !

Choć dla nich to nadmiar patosu

Nie wstydź się mówić Ojczyzna !

Jeśli to sens Twego losu…

Nie wstydź się mówić prosto

Na przekór podstępnym słowom

Nie milcz pokrętnym milczeniem

Jeśli cię słowa bolą..!

Nie wstydź się zgrzebnej wiary

Tak szarej jak Twoja ziemia

To z niej wyrasta najgrubsza

Gałąź naszego istnienia…

NIEPEWNOŚĆ…

Boję się iż nas cynicznie

Ktoś jak dawniej i teraz okłamie

I iż będzie po nas milczało,,,

Puste słowo…i drzewo…i kamień

Że nam znowu ułożą życiorys

I kontekstem przecedzą nam słowa

Twarz odcisną na kartkach pobladłych

Aby była jak maska gipsowa….

I będziemy milczeli przez lata

Pod całunem śmiertelnej bieli

Porzuceni w śmietniku Historii

Póki knebla w nas czas nie spopieli…